بعد از تو

اي هفت سالگي
اي لحظه ي شگفت عزيمت
بعد از هرچه رفت،در انبوهي از جنون و جهالت رفت

بعد از تو پنجره كه رابطه اي بود سخت زنده و روشن
ميان ما و پرنده
ميان ما و نسيم
      شكست
                    شكست
                                شكست

پرنده مردنى ست

دلم گرفته است
دلم گرفته است

به ايوان ميروم و انگشتانم را
 بر پوست كشيده ى شب  مي كشم
چراغ ها رابطه تاريكند
چراغ ها رابطه تاريكند

يك پنجره براى ديدن
يك پنجره براى شنيدن
يك پنجره كه مثل حلقه ى چاهى
در انتهاي خود به قلب زمين مى زسد
و باز مي شود به سوى وسعت اين مهربانى مكرر آبي رنگ
بك پنجره كه دست هاپ كوچك تنهايي را
از بخشش شبانه ى عطر ستاره هاپكريم
سرشار كي كند.
خورشيد را به غربت گل هاى شمعدانى مهمان كرد
يك پنجره براى من كافيست.

سلام به دوستان گرامى
مى خواستم به ياد فريدون فرخزاد متن يكى از شعر هايى رو كه خونده رو براتون بگذارم

زنده باد ايران
و زنده باد ايرانى